روایتی از درگیری خونین ستارگان استقلال و پرسپولیس در یکی از خاطره‌سازترین دربی‌ها
نهم دی‌ماه ۱۳۷۹ یکی از تاریخی‌ترین روزهای فوتبال ایران بود؛ روزی که دیدار حساس استقلال و پرسپولیس به صحنه‌ای از درگیری‌های بی‌سابقه میان بازیکنان و حتی برخی مربیان تبدیل شد.
فوتبال ایران بارها شاهد دربی‌های حساس و جنجالی میان استقلال و پرسپولیس بوده است، اما دیداری که در نهم دی‌ماه ۱۳۷۹ برگزار شد، جایگاه خاصی در تاریخ این رقابت‌ها دارد. این مسابقه، که از لحاظ فنی تماشایی بود، به دلیل حواشی و درگیری‌های شدید بازیکنان در پایان بازی به یک رویداد به یادماندنی اما پرحاشیه تبدیل شد.
این دیدار با تساوی ۲-۲ به پایان رسید. گل‌های استقلال را محمد نوازی و مهدی هاشمی‌نسب به ثمر رساندند. در سوی دیگر میدان، علی کریمی و بهروز رهبری‌فرد برای پرسپولیس گلزنی کردند و هیجان بازی را به اوج رساندند.
یکی از نکات قابل توجه این بازی، اولین حضور مهدی هاشمی‌نسب با پیراهن استقلال در برابر تیم سابقش، پرسپولیس، بود. هاشمی‌نسب در این دیدار تنها گل خود را برای استقلال به ثمر رساند؛ گلی که باعث تغییر جو ورزشگاه شد. شادی پس از گل او اما زیاد طول نکشید، چرا که به دلیل هیجان بیش از حد، دچار ضعف شد و برای لحظاتی از حال رفت.
با این حال، اصلی‌ترین حواشی این دیدار در دقایق پایانی و پس از سوت پایان بازی رخ داد. درگیری میان پرویز برومند و پایان رافت در اواخر بازی آغاز شد و فضای محوطه جریمه استقلال را به صحنه‌ای برای گلاویز شدن بازیکنان و حتی مربیان تبدیل کرد. این درگیری باعث اخراج برومند شد و تنش‌ها تا پایان بازی ادامه یافت.
پس از پایان مسابقه، تنش‌ها به اوج رسید. محمد نوازی و حمید استیلی با یکدیگر درگیر شدند و مهدی تارتار نیز وارد این ماجرا شد. این نزاع به جایی رسید که عوامل انتظامی مجبور به دخالت شدند. در نتیجه، چند بازیکن از جمله نوازی، استیلی، رافت و برومند دستگیر و به زندان منتقل شدند.
هرچند پرونده این درگیری در نهایت بسته شد، اما برخی از بازیکنان به دلیل رفتارهای غیرورزشی‌شان با محرومیت‌هایی مواجه شدند. این اتفاقات، نهم دی‌ماه ۱۳۷۹ را به یکی از پرحاشیه‌ترین روزهای تاریخ دربی استقلال و پرسپولیس تبدیل کرد.
