چرا کیفیت روابط عاشقانه و خانوادگی، کلید واقعی شادی و سلامت روان در جهان است؟
تحقیقات گسترده جهانی نشان می‌دهد که فراتر از اقتصاد و سیاست، همان چیزی که سلامت روان و احساس خوشبختی ما را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد، کیفیت روابط بین‌فردی است.
در طول چهار دهه گذشته، مطالعات گسترده‌ای در سطح جهانی انجام شده که نشان می‌دهد کیفیت روابط انسانی، به ویژه در خانواده و میان زوج‌ها، نقش اصلی را در میزان رضایت و رفاه روانی افراد ایفا می‌کند؛ فارغ از تفاوت‌های فرهنگی و اقتصادی.
بر اساس گزارش فرارو که به نقل از سایت ام‌آی‌تی پرس منتشر شده، پروژه «پیمایش ارزش‌های جهانی» (World Values Survey) از سال ۱۹۸۱ آغاز شده و با بررسی نظرات، باورها و اولویت‌های بیش از صد کشور، یکی از جامع‌ترین مجموعه داده‌ها را درباره شادی و رضایت از زندگی به دست داده است.
این بانک اطلاعاتی عظیم زمینه‌ای فراهم آورده تا محققان بتوانند روندهای تغییرات در سطح جهانی را بررسی و عوامل مشترک مؤثر بر شادی انسان‌ها را شناسایی کنند.
یکی از تحلیل‌گران برجسته این حوزه، جان هلیول، اقتصاددان و ویراستار گزارش جهانی شادی، در همکاری با رابرت پاتنام، جامعه‌شناس مطرح، داده‌های حاصل از پیمایش‌های بین سال‌های ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۷ را بررسی کردند. این مجموعه شامل پاسخ‌های بیش از ۸۷ هزار نفر در ۴۶ کشور بود.
نتایج این تحلیل نشان داد که پنج عامل کلیدی به طور پیوسته در تعیین سطح رضایت از زندگی نقش دارند که مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از:
۱. روابط عاطفی و خانوادگی نزدیک و حمایت‌گر
۲. شرایط مالی و اقتصادی فرد
۳. وضعیت اشتغال و شغل
این یافته‌ها تأکید می‌کند که ساختار روابط انسانی و کیفیت آن‌ها، فراتر از شاخص‌های اقتصادی و فرهنگی، اصلی‌ترین محرک احساس خوشبختی و سلامت روان در سطح جهانی است.
بنابراین، آنچه افراد را در هر جامعه‌ای شاد و سلامت نگه می‌دارد، بهبود و نگهداری روابط عاطفی و خانوادگی است؛ پیامی که پیامدهای عمیقی برای سیاست‌گذاران، مدیران و حتی هر فردی دارد که به دنبال زندگی با کیفیت‌تر است.
