خادم در پی درگذشت بوایسار سایتی‌اف: قهرمان واقعی کشتی، بدون ریا و تظاهر
رسول خادم در پی درگذشت ناگهانی بوایسار سایتی‌اف، کشتی‌گیر نامدار روسی که ۹ مدال طلای جهان و المپیک را در کارنامه داشت، یادداشتی به یاد او منتشر کرد.
رسول خادم، قهرمان نامدار کشتی، پس از شنیدن خبر درگذشت ناگهانی بوایسار سایتی‌اف، قهرمان روسی و دارنده ۹ مدال طلای جهان و المپیک، در صفحه شخصی خود یادداشتی منتشر کرد و به توصیف ویژگی‌های این کشتی‌گیر بزرگ پرداخت. خادم در این یادداشت ضمن اشاره به سبک زندگی سایتی‌اف، از رفتارهای ویژه و منحصر به فرد او در زندگی شخصی و حرفه‌ای سخن گفت.
در بخشی از این یادداشت آمده است: «سایتی‌اف به کشتی عشق می‌ورزید و به اعتقادات مذهبی خود بسیار پایبند بود، اما هیچ‌گاه در پی ریاکاری و تظاهر نرفت... با وجود جایگاه ویژه‌ای که در کشتی جهان داشت و جایگاه اجتماعی برجسته‌ای که در کشور خود روسیه اشغال کرده بود، هرگز در پی رسیدن به مقامات قدرت از روش‌های غیراصولی استفاده نکرد.»
برخی این جملات را به نوعی کنایه به رفتارهای برخی افراد در فضای اجتماعی و کشتی ایران، به ویژه علیرضا دبیر، تعبیر کرده‌اند.
خادم در ادامه نوشت: «مرگ غیرمنتظره، یکی از ویژگی‌های خاص انسان‌های بزرگ است... به ویژه وقتی که نمی‌خواهی بروی و یکباره همه چیز تمام می‌شود!» این جمله به وضوح به نوع مرگ ناگهانی سایتی‌اف اشاره دارد و خادم آن را به ویژگی‌های انسان‌های خاص نسبت داده است.
خادم سپس به گذشته خود و خاطراتش از کشتی در سال‌های ۱۹۹۵ و ۱۹۹۶ اشاره کرد و یادآور شد که در آن زمان، سایتی‌اف به عنوان یک کشتی‌گیر جوان و بی‌نام برای او جذابیتی نداشت. اما رفتارهای متفاوت و سبک منحصر به فرد او در تمرینات توجه خادم را جلب کرد. «در حالی که بیشتر قهرمانان رشته‌های رزمی پیش از مسابقات با استرس و فشارهای عصبی مواجه بودند، سایتی‌اف هرگز در هنگام گرم کردن بدنش، هیچ فشاری احساس نمی‌کرد. او همیشه مشتاق و بی‌قرار برای ورود به تشک مبارزه بود.»
خادم همچنین درباره شخصیت سایتی‌اف نوشت: «سایتی‌اف به واقع علاقه‌مند به مبارزه بود، او شور و شعف عجیبی برای رفتن به روی تشک داشت. مانند یک کودک خوشحال و بی‌قرار بالا و پایین می‌پرید تا نامش را اعلام کنند و پس از آن، همچون یک شیر به سوی تشک حمله می‌کرد.»
در پایان خادم از سایتی‌اف به عنوان قهرمانی فراموش‌نشدنی در کشتی یاد کرده و نوشت: «او یک قهرمان بزرگ و شاید غیرقابل تکرار بود. یادش گرامی و روحش شاد.»
این یادداشت خادم به علاوه احساسات عمیق او نسبت به یک قهرمان بزرگ کشتی، به نوعی نقدی غیرمستقیم به نحوه رفتار برخی افراد در فضای اجتماعی و کشتی ایران نیز تلقی می‌شود.
