۵۰۰۰ موشک آماده‌اند؛ جنگ نزدیک است!
ونزوئلا در حال بسیج تسلیحات خود، از جمله موشک‌ها و تجهیزات قدیمی روسی، است و برنامه‌ریزی‌هایی برای مقاومت چریکی و ایجاد هرج‌ومرج در صورت حمله آمریکا انجام داده است. این اقدام نشان‌دهنده ضعف نیروی نظامی کشور و آماده‌سازی برای یک بحران احتمالی است.
ونزوئلا در حال استقرار گسترده تجهیزات نظامی، از جمله موشک‌ها و تسلیحات قدیمی ساخت روسیه است و همزمان برنامه‌هایی برای مقاومت به سبک چریکی یا ایجاد آشوب در صورت حمله هوایی یا زمینی آمریکا تدوین کرده است. این رویکرد به نوعی اعتراف ضمنی به کمبود تجهیزات و ضعف ارتش این کشور محسوب می‌شود.
دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور پیشین آمریکا، احتمال عملیات زمینی در ونزوئلا را مطرح کرده و پس از چندین اقدام علیه کشتی‌های مظنون به قاچاق مواد مخدر در دریای کارائیب و استقرار نیروهای آمریکایی در منطقه گفته بود: «نوبت زمین رسیده است». او سپس انکار کرد که قصد انجام حمله زمینی دارد.
روز سه‌شنبه، مقام‌های آمریکایی اعلام کردند گروه ضربت ناو هواپیمابر جرالد فورد وارد منطقه آمریکای لاتین شده که حضور نظامی ایالات متحده در آب‌های اطراف ونزوئلا را افزایش می‌دهد. این ناو بزرگ‌ترین ناو هواپیمابر جهان است و با همراهی ۴۵۰۰ ملوان، ۲۲۰۰ تفنگدار دریایی و ۱۰ فروند هواپیمای F-35 وارد منطقه شده است. با این حال، حمله زمینی نیازمند نیروی بیشتری است و احتمالاً تمرکز آمریکا روی بمباران و شلیک موشک خواهد بود.
رئیس‌جمهور ونزوئلا، نیکولاس مادورو، که از سال ۲۰۱۳ در قدرت است، مدعی است ترامپ قصد سرنگونی او را دارد و ارتش و شهروندان ونزوئلا در برابر هرگونه تلاش خارجی مقاومت خواهند کرد. شش منبع آشنا با وضعیت نظامی ونزوئلا تأکید کرده‌اند که ارتش این کشور از نظر توان نظامی بسیار ضعیف‌تر از آمریکا است؛ ارتشی که به دلیل کمبود آموزش، حقوق پایین و تجهیزات فرسوده آسیب‌پذیر شده است.
دو منبع نزدیک به نیروهای امنیتی ونزوئلا گفتند برخی فرماندهان مجبور شده‌اند با تولیدکنندگان محلی مواد غذایی مذاکره کنند تا نیروهای خود را تغذیه کنند، زیرا تدارکات دولتی پاسخگوی نیازها نیست. در این شرایط، دولت مادورو دو راهبرد احتمالی برای دفاع در نظر گرفته است: مقاومت چریکی و ایجاد هرج‌ومرج در شهرها.
مقاومت چریکی و هرج‌ومرج شهری
طبق اسناد چندساله‌ای که رویترز مشاهده کرده، برنامه مقاومت چریکی با نام «مقاومت طولانی‌مدت» شامل استقرار واحدهای کوچک نظامی در بیش از ۲۸۰ نقطه برای انجام عملیات خرابکارانه است.
استراتژی دوم، موسوم به «ساختن آنارشیسم»، با استفاده از نیروهای اطلاعاتی و شبه‌نظامیان وابسته به حزب حاکم، هدف ایجاد آشوب و غیرقابل‌حکومت کردن کشور برای نیروهای خارجی است. منابع اذعان کرده‌اند که احتمال موفقیت این اقدامات کم است و یکی از افراد نزدیک به دولت گفت: «در یک جنگ متعارف، حتی دو ساعت هم دوام نمی‌آوریم.»
تجهیزات و نیروی انسانی ضعیف
یک منبع آگاه افزود که ونزوئلا آماده مقابله با یکی از قدرتمندترین ارتش‌های جهان نیست. حقوق سربازان پایین است و حدود ۱۰۰ دلار در ماه دریافت می‌کنند؛ در حالی که هزینه ماهانه سبد غذایی پایه حدود ۵۰۰ دلار است.
با این حال، مادورو با پیروی از سیاست‌های هوگو چاوز توانسته حمایت ارتش را حفظ کند. وی همچنین اعلام کرده است که حدود ۸ میلیون شهروند در نیروهای مردمی (میلیشیا) آموزش دیده‌اند و آماده‌اند برای دفاع از کشور خود در برابر نیروهای خارجی جانشان را فدا کنند. منابع نظامی تخمین زده‌اند که در سناریوی «آنارشیسم» تنها بین ۵۰۰۰ تا ۷۰۰۰ نفر مشارکت خواهند داشت، شامل نیروهای اطلاعاتی، هواداران مسلح حزب حاکم و اعضای میلیشیا. در مجموع، حدود ۶۰ هزار نیروی ارتش و گارد ملی آماده به خدمت خواهند بود.
تجهیزات فرسوده و قدیمی
اکثر تسلیحات ونزوئلا، شامل موشک‌ها، تانک‌ها و هواپیماها، ساخت روسیه و چند دهه قدمت دارند. این تجهیزات در برابر جنگنده‌های پیشرفته آمریکایی کارایی محدودی دارند. وزارت امور خارجه روسیه اعلام کرده آماده پاسخ به درخواست‌های کمک ونزوئلا است، اما از تشدید تنش‌ها پرهیز کرده است. مادورو درخواست تعمیر جنگنده‌های سوخو، ارتقای سامانه‌های راداری و تحویل سامانه‌های موشکی به کشورش کرده است.
