کمبودهای خاموش ویتامین D، آهن و روی چه تبعاتی دارد؟
ویتامین D، آهن و روی در بدن ما نقش حیاتی دارند، اما کمبود این مواد مغذی در میان گروههای مختلف جمعیتی بهخصوص زنان و کودکان، هنوز بهطور گستردهای نادیده گرفته میشود.

آزیتا حکمتدوست، استاد تغذیه بالینی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، درباره اهمیت ویتامین D توضیح میدهد که «با وجود اینکه بدن این ویتامین را از طریق قرار گرفتن در معرض نور خورشید تولید میکند، زندگی شهری و شرایط محیطی مانند آلودگی هوا، استفاده از کرمهای ضدآفتاب و کمتحرکی باعث شده تا بسیاری از افراد نتوانند بهطور طبیعی این ویتامین را به اندازه کافی جذب کنند.»
وی توصیه میکند که برای اغلب افراد، بهویژه در فصلهای سرد سال یا کسانی که کمبود ویتامین D دارند، مصرف روزانه مکمل ویتامین D با دوز ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ واحد بینالمللی مفید خواهد بود.
از سوی دیگر، حکمتدوست به کمبود آهن در زنان در سنین باروری اشاره دارد و میگوید: «زنان در این دوره به دلیل خونریزیهای ماهیانه ممکن است قادر نباشند آهن مورد نیاز بدنشان را فقط از طریق غذا تأمین کنند.» بنابراین، مصرف مکمل آهن تنها باید با توصیه و نظارت پزشک صورت گیرد، چون استفاده خودسرانه ممکن است عوارضی مانند تهوع یا یبوست به همراه داشته باشد.
در زمینه روی (زینک)، این متخصص تغذیه به پژوهشهایی اشاره میکند که در استان گلستان انجام شدهاند و نشان میدهند خاک این منطقه نسبت به سایر مناطق فقیرتر است و این مسئله میتواند کیفیت مواد غذایی را تحت تأثیر قرار دهد. او یادآور میشود که در کودکانی که دچار سوءتغذیه یا اشتهای کم هستند، مصرف مکمل روی به صورت کوتاهمدت، مثلاً یک تا دو ماه در سال، میتواند مفید باشد، اما این نیز باید فقط تحت نظر پزشک انجام شود.
این توصیهها یادآور اهمیت شناخت نیازهای واقعی بدن و پرهیز از مصرف بیرویه مکملهاست تا سلامت عمومی افراد حفظ شود.