پروانه اعتمادی در گذشت

پروانه اعتمادی، نقاش برجستهٔ ایرانی، در اسفند ۱۳۲۶ در تهران متولد شد. او نقاشی را نزد بهمن محصص آغاز کرد و تنها شاگرد مستقیم این هنرمند محسوب می‌شود. اعتمادی وارد دانشکدهٔ هنرهای زیبای تهران شد، اما دو سال بعد تحصیل را نیمه‌کاره رها کرد.

آثار اعتمادی به چهار دورهٔ کاری تقسیم می‌شوند که هر کدام دارای ویژگی‌های متمایزی هستند. دورهٔ اول شامل نقاشی‌های آبستره بود که اعتمادی با بهره‌گیری از رنگ‌های مات و سرد و ترکیب آن‌ها با موادی مثل سیمان خلق می‌کرد. در دورهٔ دوم، او بر نقاشی فیگوراتیو با موضوع طبیعت بی‌جان تمرکز کرد و در دورهٔ سوم، همان طبیعت بی‌جان‌ها را در شکلی پر از ریزه‌کاری با مداد رنگی ساخت. دورهٔ چهارم آثار او به کلاژ اختصاص دارد. او با استفاده از تکه‌های بریده‌شدهٔ نقاشی‌هایش، آثاری را خلق کرد که اغلب دارای رنگ‌های زنده بودند. 

اعتمادی در دههٔ پنجاه، کلاس‌های نقاشی خود را با نام استودیو پروانه برپا کرد و این کلاس‌ها به مدت بیست‌وپنج سال دایر بود. او شیوهٔ خاص خود را در تدریس هنر داشت و به تربیت نسل جدیدی از هنرمندان ایرانی کمک کرد.

آثار پروانه اعتمادی در نمایشگاه‌های متعددی در ایران و کشورهای خارجی همچون سوئیس، فرانسه، آمریکا و هند به نمایش گذاشته شده است. در سال ۱۳۹۵، نام او در میان یازدهمین فهرست ۵۰۰ هنرمند برگزیدهٔ جهان قرار گرفت.

پروانه اعتمادی با استفاده از تکنیک‌های مختلف و بیانی شاعرانه، در هر تکنیک رد پای خاص خود را به جا گذاشته است. او را بیشتر به آثار طبیعت بی‌جان و بخشی از آثار سیمانی او در دههٔ ۵۰ می‌شناسند. اعتمادی فرم‌های تازه‌ای را در هر تکنیک خلق کرده است و هنرمندی تجربه‌گرا شناخته می‌شود.

پروانه اعتمادی، نقاش برجسته ایرانی در نهایت در اولین ساعات ۱ فروردین ۱۴۰۴ در سن ۷۴ سالگی درگذشت.