رقابت طاقت‌فرسا در قلب پرسپولیس؛ هاشمیان با ۱۶ هافبک برای پنج پست چه خواهد کرد؟
در شبی پر از گمانه‌زنی و ابهام، اخبار تازه‌ای از نقل‌وانتقالات پرسپولیس منتشر شد؛ جایی که هنوز لیست بازیکنان کامل نشده، اما رقابت بین ستاره‌ها در پست‌های میانی به اوج رسیده است. آیا هاشمیان با این ترافیک بازیکن، راهی برای آرامش در ترکیب تیم پیدا خواهد کرد؟
بر اساس اظهارات منتشرشده از سوی مسئولان باشگاه، پرسپولیس با در نظر گرفتن احتمال خروج بازیکنانی چون «گندوز» و «دورسون»، سه جای خالی در لیست بزرگسال خود خواهد داشت. هدف‌گذاری باشگاه برای این سه سهمیه، پست‌های دفاع میانی، دفاع راست و هافبک میانی اعلام شده و در صورت تحقق این خریدها، ترکیب تیم برای آغاز فصل جدید تکمیل خواهد شد.
پُر بودن خط میانی، خالی بودن شماره ۶!
با وجود نیاز جدی به یک مدافع مرکزی و دفاع راست تخصصی، یکی از خلأهای اساسی پرسپولیس در حال حاضر، نبود یک هافبک دفاعی (پست ۶) واقعی است. با این حال، برنامه‌ریزی باشگاه برای جذب یک هافبک تهاجمی در این شرایط، موجب تعجب بسیاری از هواداران و تحلیل‌گران شده است.
ترکیب پرسپولیس در حال حاضر پر از بازیکنان تهاجمی در خط میانی است و به گفته کارشناسان، رقابت اصلی در فصل پیش‌رو نه در خط حمله بلکه در میانه زمین شکل خواهد گرفت. رقابتی پیچیده و فشرده بین بازیکنانی که می‌توانند در پست‌های ۸ و ۱۰ و حتی وینگر به میدان بروند، اما هیچ‌کدام تخصص لازم برای ایفای نقش تخریب‌گر در پست شماره ۶ را ندارند.
پلن تاکتیکی هاشمیان زیر ذره‌بین
براساس شنیده‌ها، وحید هاشمیان قصد دارد سیستم پایه تیم را ۴-۲-۳-۱ انتخاب کند؛ سیستمی که به یک هافبک دفاعی تخصصی برای پاک‌سازی فضای مقابل مدافعان نیاز دارد. این بازیکن باید در نقش «ستون دفاعی» تیم عمل کرده و هماهنگی دفاع و حمله را حفظ کند. در کنار او، یک هافبک شماره ۸ قرار می‌گیرد که در فاز دفاعی و بازی‌سازی ایفای نقش کند.
نکته کلیدی اما در خط سه‌نفره بالای این دو هافبک است؛ ترکیبی از دو وینگر و یک بازیکن پست ۱۰ که همگی از میان بازیکنان موجود قابل انتخاب‌اند. با این حال، ترکیب فعلی پرسپولیس برای این پنج پست، حداقل ۱۵ گزینه دارد که برخی از آن‌ها در چند پست قابلیت بازی دارند.
ترافیک سنگین در میانه میدان؛ از شکاری تا عمری
براساس تحلیل‌ها، بازیکنانی چون سرلک، مهری و عنایت‌زاده اگرچه در اصل هافبک شماره ۸ هستند، اما به ناچار در پست ۶ نیز به کار گرفته می‌شوند. این اتفاق مشابه تجربه‌ای است که فصل قبل برای سروش رفیعی و خدابنده‌لو رقم خورد.
در سوی دیگر، بازیکنانی مانند یاسین سلمانی، سروش رفیعی و خدابنده‌لو قابلیت بازی در پست ۱۰ و پشت مهاجم را نیز دارند. امیری و عالیشاه که بیشتر به عنوان وینگر شناخته می‌شوند، شاید به دلیل افزایش سن، کمتر در پست‌های جناحین به کار گرفته شوند. اما بازیکنانی مانند شکاری، بیفوما و اورونوف هم‌زمان در چند پست می‌توانند ایفای نقش کنند.
گفتنی است، در صورت رفع مشکل محمد عمری، او به عنوان شانزدهمین هافبک می‌تواند معادلات خط میانی را دستخوش تغییر کند و در رقابت برای پست وینگر راست نیز تأثیرگذار باشد.
در انتظار چیدمان نخست هاشمیان
با این حجم از بازیکن و نبود یک هافبک دفاعی تخصصی، همه چشم‌انتظار اولین دیدار تدارکاتی پرسپولیس هستند؛ جایی که شاید برای نخستین بار از نقشه ذهنی سرمربی رونمایی شود. تا آن زمان، تمام تحلیل‌ها درباره جایگاه این ۱۶ بازیکن در پنج پست خط میانی، چیزی فراتر از حدس و گمان نخواهد بود.
