میلیاردها تومان هزینه شد تا عیسی آل‌کثیر حتی یک دقیقه هم بازی نکند
جدایی عجیب عیسی آل‌کثیر از استقلال بدون حتی یک دقیقه بازی، بار دیگر ضعف مدیریتی و تصمیمات شتاب‌زده در این باشگاه را نمایان کرد و میلیاردها تومان منابع باشگاه را هدر داد.
به گزارش مشرق، عیسی آل‌کثیر که تابستان گذشته با استقلال قرارداد بسته بود، پس از فشارهای هواداران و بدون آنکه حتی یک دقیقه در ترکیب این تیم به میدان برود، استقلال را ترک و به ملوان پیوست. نکته قابل توجه این جدایی، پرداخت مبالغ هنگفتی به بازیکن برای راضی کردن او به جدایی بود؛ مبلغی که در شرایط اقتصادی فعلی باشگاه‌ها، هزینه‌ای سنگین و تا حدی غیرضروری محسوب می‌شود.
این رخداد نشان می‌دهد که روند جذب آل‌کثیر با کمترین برنامه‌ریزی و تحلیل دقیق صورت گرفته است. استقلال بدون توجه به مطالعات فنی و ارزیابی دقیق افکار عمومی هواداران، وارد قرارداد شد. نتیجه این تصمیم شتاب‌زده، قراردادی تقریباً ۲۸ میلیارد تومانی بود که به سرعت به بن‌بست رسید و تنها بار مالی سنگینی روی دست باشگاه گذاشت.
مدیریت هیجانی؛ اشتباه تکراری
این اتفاق در حالی رخ داده که استقلال پیش‌تر نیز نمونه‌های مشابهی از تصمیمات هیجانی را تجربه کرده بود. قرارداد با فابیو کاریله قبل از انتخاب ساپینتو به عنوان سرمربی و خطر شکایت احتمالی این مربی برزیلی، الگوی همان مدیریت کوتاه‌مدت و بدون برنامه را نشان می‌دهد. علی تاجرنیا، رئیس هیأت مدیره استقلال، در این‌باره گفته بود: «اگر لازم باشد برای پرداخت غرامت کاریله، آپارتمان و مطبم را خواهم فروخت»؛ اظهاراتی که عمق بحران مدیریتی باشگاه را به تصویر می‌کشد.
مدیریت حرفه‌ای در فوتبال مستلزم ثبات، برنامه‌ریزی و آینده‌نگری است، اما پرونده آل‌کثیر نشان داد استقلال در این زمینه‌ها ضعف جدی دارد. چرا بازیکنی که از ابتدا با مخالفت بخشی از هواداران مواجه بود، بدون در نظر گرفتن تبعات جذب شد؟ چرا پیش از نهایی شدن قرارداد، مشاوره‌های کارشناسی و مطالعات فنی انجام نگرفت تا از هدر رفتن منابع جلوگیری شود؟ و مهم‌تر اینکه، در شرایط بحرانی مالی باشگاه، چرا میلیاردها تومان تنها برای راضی کردن یک بازیکن به جدایی پرداخت شد؟
پرونده عیسی آل‌کثیر تنها نمونه‌ای از مدیریت پرخطا و هیجانی استقلال است؛ مدیریتی که میلیاردها تومان هزینه کرد بدون آنکه تیم حتی یک دقیقه از بازیکن بهره ببرد. اگر این چرخه معیوب اصلاح نشود، استقلال همچنان شاهد تکرار هزینه‌های بی‌ثمر خواهد بود؛ هزینه‌هایی که در نهایت از جیب هواداران و آینده باشگاه پرداخت می‌شود. شاید بهتر باشد هیات مدیره این بار خسارت ایجاد شده را از منابع خود جبران کند تا حداقل درس عبرتی برای تصمیمات بعدی باشد.
