هشدار جدی به مردم تهران | قطعی آب ۸ ساعته در راه است
با تشدید گرمای تابستان و افزایش مصرف آب، شهر تهران وارد فاز جدیدی از بحران کمآبی شده است؛ قطعیهای طولانی و کاهش فشار آب که پیشتر مختص حومه بود، حالا به مرکز پایتخت رسیده و ساکنان را با چالشهایی جدی مواجه کرده است.

محدودیتهای تامین آب در تهران دیگر به شنیدهها محدود نمیشود و حالا بسیاری از مناطق کلانشهر، از جمله باقرشهر و کهریزک، با قطعیهای ۸ ساعته آب در طول شبانهروز روبهرو هستند. سیاست کاهش فشار آب که پیشتر فقط در شهرهای اطراف تهران مثل ری و ورامین اجرا میشد، این روزها به خود پایتخت کشیده شده و به مشکلی فراگیر تبدیل شده است.
تابستان امسال علاوه بر افزایش دما، موجب افزایش استفاده از کولرهای آبی و سایر سیستمهای سرمایشی شده است که به نوبه خود فشار مضاعفی بر شبکه آب وارد کرده است. طبق پیگیریهای انجام شده، در برخی مناطق تهران، از جمله نارمک، سیدخندان، فاطمی و اشرفی اصفهانی، در ساعات اوج مصرف، فشار آب به شدت کاهش یافته و تنها طبقه اول ساختمانها به آب دسترسی دارند؛ این محدودیت در ساعات پایانی روز کمی تخفیف مییابد اما در عمل تأثیر کمی بر رفاه ساکنان دارد.
شرکت آب و فاضلاب استان تهران در واکنش به این وضعیت اعلام کرده که «هیچ برنامه قطعی آب در دستورکار نیست» و نوسانات مشاهده شده را ناشی از افزایش دما و رشد پیک مصرف دانسته است. با این حال، به وضوح سیاست محدودسازی مصرف آب از طریق کاهش فشار آب اجرا میشود؛ سیاستی که مدیرعامل شرکت، محسن اردکانی، در مصاحبه تلویزیونی خود به آن اشاره کرد و گفت: «به دلیل کاهش فشار، آب طبقات دوم به بالا تامین نمیشود و این افراد باید مخزن و پمپ خریداری کنند.»
این اظهارات به وضوح نشان میدهد که مسئولان برای مدیریت کمآبی، راهحل را در تحمیل هزینههای اضافی بر مردم جستهاند. او همچنین تأکید کرد: «کشور باید خود را با خشکسالی سازگار کند، چراکه آب وجود ندارد. باید با فشار کم در شبکه، کمبود آب مدیریت شود تا بتوان نیازهای مردم را برآورده کرد.»
این سیاست کاهش فشار آب به نوعی راهکار تنبیهی تلقی میشود؛ راهکاری که به جای اصلاح ساختاری و سرمایهگذاری در مدیریت منابع آب، مردم را مجبور به خرید تجهیزات پمپاژ آب پرهزینه میکند. خرید پمپ و مخزن آب برای تامین نیاز طبقات بالا، هزینهای میلیونی برای خانوادهها در شرایط اقتصادی فعلی به همراه دارد.
بررسیهای انجام شده نشان میدهد قیمت پمپهای مناسب ساختمانهای متوسط بین ۴ تا ۱۴ میلیون تومان متغیر است و مخازن آب با حجمهای مختلف نیز از ۳ میلیون تا ۹ میلیون تومان قیمت دارند؛ رقمی که برای بسیاری از خانوارها سنگین است، به خصوص در شرایط اقتصادی پساجنگ که فشار مالی بر مردم بسیار زیاد است.
این تحمیل هزینههای کلان به خانوادهها، نشان از ناکارآمدی و بحران مدیریتی در بخش آب کشور دارد؛ بحرانی که با سدسازیهای بیرویه، بهرهبرداری نامناسب از منابع زیرزمینی و پروژههای بیپشتوانه تشدید شده است. در نهایت مسئولان به جای حل ریشهای مشکل، به سیاستهایی متوسل شدهاند که موقتی و پرهزینه برای مردم است و بحران واقعی کمآبی در تهران را فقط به تعویق میاندازد.