اعتراف جنجالی بیل گیتس؛ احتمال ابتلا به اوتیسم در دوران کودکی
بیل گیتس، بنیانگذار مایکروسافت، در کتاب جدید خود از تجربیات دوران کودکیاش سخن گفته و اعتراف کرده که اگر معیارهای کنونی تشخیص اوتیسم در زمان کودکیاش وجود داشت، احتمالاً او هم در این طیف شناسایی میشد.

بیل گیتس در کتاب جدید خود که به زودی با عنوان «کد منبع: سرآغاز من» منتشر خواهد شد، فاش کرده است که احتمالاً اگر او در دوران کودکی با معیارهای امروزی برای تشخیص اوتیسم روبهرو میشد، به احتمال زیاد جزو افرادی شناخته میشد که در این طیف قرار دارند. گیتس ۶۹ ساله در این کتاب بخشی از چالشهای دوران کودکیاش را بازگو کرده و اشاره کرده که در آن زمان اطلاعات زیادی درباره تفاوتهای شناختی و رفتارهای خاص وجود نداشت.
در این کتاب، بنیانگذار مایکروسافت به طور خاص اشاره میکند که در دوران کودکیاش، والدین او در واشنگتن با مشکلات زیادی برای مدیریت رفتارهای خاص او روبهرو بودند. گیتس در این باره نوشته است: «اگر در دوران فعلی کودک بودم، احتمالاً تشخیص اوتیسم در من داده میشد.» وی همچنین یادآور میشود که در آن زمان اصطلاحاتی مانند "نورودایورجنت" هنوز شناختهشده نبودند، و اطلاعات زیادی درباره تفاوت در درک جهان توسط افراد با ویژگیهای خاص وجود نداشت.
در کتاب خود، گیتس توضیح میدهد که والدینش برای کمک به او و تقویت مهارتهای اجتماعیاش با مشکلات زیادی روبهرو بودند. او میگوید: «پدر و مادرم منابع کمی در اختیار داشتند تا بفهمند چرا من بیش از حد بر برخی موضوعات تمرکز میکنم یا چرا گاهی رفتارهایی از خود نشان میدهم که بیاحترامی به نظر میرسید.» با این حال، گیتس از تلاشهای والدینش قدردانی کرده و اظهار میکند که رویکرد آنها شامل حمایت و سختگیری به او کمک کرده تا در زمینه اجتماعی پیشرفت کند.
اوتیسم و علائم آن
اوتیسم به عنوان اختلالی با مشکلات ارتباطی، اجتماعی و رفتاری شناخته میشود که میتواند با چالشهایی در برقراری ارتباط، درک احساسات دیگران و پردازش اطلاعات همراه باشد. اندی شی، مدیر ارشد علمی موسسه «Autism Speaks»، توضیح میدهد که افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است در تماس چشمی دچار مشکل شوند، مکالماتشان دچار تاخیر باشد، یا در پردازش احساسات دیگران دچار دشواری شوند.
همچنین جاناتان آلپرت، رواندرمانگر آمریکایی، اشاره میکند که اوتیسم میتواند شامل وابستگی شدید به عادات روزمره، تمرکز شدید روی موضوعات خاص، و حساسیت به عوامل محیطی مانند صدا و نور باشد.
چرا اوتیسم در گذشته کمتر شناخته شده بود؟
در دوران کودکی گیتس، آگاهی عمومی درباره اوتیسم بسیار محدود بود و حتی متخصصان سلامت هم شناخت دقیقی از این اختلال نداشتند. آلپرت در این زمینه توضیح میدهد: «چند دهه پیش، معیارهای تشخیص اوتیسم بسیار محدود بودند و بسیاری از افرادی که اکنون در این طیف قرار میگیرند، در آن زمان به درستی شناسایی نمیشدند.»
اندی شی نیز میافزاید که در دهههای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰، یعنی زمان کودکی گیتس، تشخیص اوتیسم بسیار نادر بود و این اختلال به طور رسمی در راهنمای تشخیصی پزشکی تنها در دهههای ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ وارد شد.
افزایش تشخیص اوتیسم در دنیای امروز
آمارها نشان میدهند که از هر ۴۵ بزرگسال در آمریکا، یک نفر مبتلا به اوتیسم تشخیص داده میشود و این روند در سالهای اخیر افزایش چشمگیری داشته است. اندی شی معتقد است که این افزایش به دلیل بهبود معیارهای تشخیصی، ابزارهای غربالگری دقیقتر و افزایش آگاهی عمومی است.
با این حال، جاناتان آلپرت هشدار میدهد که این افزایش تشخیصها نباید به معنای عدم توجه به عوامل ژنتیکی و محیطی باشد و ممکن است باعث «بیشتشخیصی» نیز شود که این خود میتواند به چالشهایی در درمان منجر شود.
در نهایت، آگاهی بیشتر جامعه درباره اوتیسم باعث افزایش توجه به این اختلال شده است، اما هنوز هم برای تشخیص دقیقتر و حمایت بهتر از افراد مبتلا به این طیف نیاز به تلاشهای بیشتری وجود دارد.
کتاب خاطرات بیل گیتس، با عنوان «کد منبع: سرآغاز من»، قرار است در تاریخ ۴ فوریه از سوی انتشارات Knopf منتشر شود.