ناسا با موفقیت از جی‌پی‌اس در سطح ماه استفاده کرد

بر اساس گزارش‌های منتشر شده، ناسا موفق شد برای نخستین بار از سامانه ناوبری جی‌پی‌اس در سطح ماه استفاده کند. این آزمایش که با مشارکت سازمان فضایی ایتالیا انجام شده، به‌طور ویژه‌ای در جهت گام‌های بعدی در کاوش‌های فضایی و سفرهای آینده به ماه اهمیت دارد.

در این آزمایش، سیگنال‌های زمینی از فاصله ۳۶۲ هزار کیلومتری (۲۲۵ هزار مایلی) با موفقیت توسط گیرنده جی‌پی‌اس در سطح ماه دریافت و ردیابی شدند. این سامانه از فناوری ماهواره‌ای ناوبری جهانی (GNSS) بهره می‌برد که قبلاً در زمین برای مسیریابی در دستگاه‌های مختلفی مانند تلفن‌های همراه و هواپیماها استفاده می‌شده است.

کوین کاگینز، معاون مدیر برنامه ارتباطات و ناوبری فضایی ناسا (SCaN)، در این زمینه گفت: «ما روی زمین می‌توانیم از سیگنال‌های جی‌ان‌اس‌اس برای مسیریابی در همه چیز، از تلفن‌های هوشمند گرفته تا هواپیماها، استفاده کنیم. اکنون، لوگره (LuGRE) به ما نشان می‌دهد که می‌توانیم سیگنال‌های جی‌ان‌اس‌اس را با موفقیت روی ماه دریافت و ردیابی کنیم. این کشف بسیار هیجان‌انگیزی برای ناوبری در ماه است و امیدواریم بتوانیم از این قابلیت برای ماموریت‌های آینده بهره ببریم.»

آزمایش گیرنده جی‌ان‌اس‌اس ماه که به نام لوگره شناخته می‌شود، توسط فرودگر ماه «شبح آبی» (Blue Ghost) انجام شد. این فضاپیما، متعلق به شرکت «فایرفلای اروسپیس» (Firefly Aerospace)، پس از فرود بر سطح ماه، به نخستین فضاپیمای تجاری تبدیل شد که با موفقیت به ماه رسیده است.

عملیات ناسا برای استفاده از جی‌پی‌اس در ماه تا دو هفته آینده ادامه خواهد یافت تا داده‌های بیشتری جمع‌آوری شده و سامانه پیشرفته ناوبری ماه توسعه یابد. این فناوری می‌تواند در ماموریت‌های آینده آرتمیس، که قصد دارند فضانوردان را دوباره به ماه بازگردانند، کاربردهای گسترده‌ای پیدا کند.

علاوه بر معرفی جی‌پی‌اس، ناسا در حال کار بر روی توسعه یک استاندارد زمانی جدید برای ماه است تا فضانوردان، فضاپیماها و ماهواره‌ها بتوانند از آن استفاده کنند. زمان هماهنگ قمری (LTC) قرار است به تفاوت‌های میان زمان‌سنجی زمینی و زمان ماه بپردازد، چرا که یک روز ماهی برابر با ۲۹.۵ روز زمینی است.

کاگینز پیش از این توضیح داده بود: «یک ساعت اتمی روی ماه با سرعتی متفاوت از یک ساعت روی زمین کار خواهد کرد. منطقی است که وقتی به یک جرم آسمانی دیگر مانند ماه یا مریخ می‌روید، هرکدام ضرباهنگ زمانی مخصوص به خود را داشته باشند.»

این دستاورد جدید، می‌تواند به معنای آغاز دوران جدیدی در ناوبری فضایی و کاوش‌های ماه باشد که چشم‌اندازهایی تازه برای آینده سفرهای انسانی به ماه و دیگر اجرام آسمانی فراهم می‌آورد.