آنفلوانزای H۳N۲: علائم پنهان و نکاتی که باید بدانید

آنفلوانزای H۳N۲ زیرگروهی از آنفلوانزای نوع A است که نخستین بار در سال ۱۹۶۸ شناسایی شد و از آن زمان به صورت فصلی در گردش است. این ویروس متفاوت از نوع جهش‌یافته H۳N۲ است که در خوک‌ها یافت می‌شود و عمدتاً افرادی را آلوده می‌کند که با خوک‌های بیمار در تماس هستند.

ویروس آنفلوانزای نوع A به زیرگروه‌های مختلفی تقسیم می‌شود و سازمان جهانی بهداشت (WHO) بر اساس میزبان اولیه، منشأ جغرافیایی، شماره سویه و سال جداسازی آن‌ها را شناسایی می‌کند. هر سال سویه‌های متفاوتی موجب بیماری می‌شوند و پیش‌بینی شدت فصل آنفلوانزا دشوار است.

همه‌گیری‌های H۳N۲ و شدت بیماری:

فصل‌هایی که H۳N۲ غالب بوده، معمولاً با شدت بیشتری همراه بوده و بیشترین میزان بستری و مرگ‌ومیر، به ویژه در افراد بالای ۶۵ سال، مشاهده شده است. برای نمونه، بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۳، سه فصل با غلبه سویه H۳N۲ بالاترین نرخ مرگ‌ومیر را داشتند.

در فصل آنفلوانزای ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۵، نسخه جهش‌یافته H۳N۲ باعث ابتلای اکثریت موارد در ایالات متحده شد که واکسن سالانه محافظت کمتری ارائه می‌داد، اگرچه همچنان مؤثر بود.

علائم آنفلوانزای H۳N۲:

علائم این نوع آنفلوانزا مشابه دیگر سویه‌های نوع A است و معمولاً ۵ تا ۷ روز طول می‌کشد، اما سرفه شدید می‌تواند تا سه هفته ادامه یابد. مهم‌ترین علائم عبارتند از:

• تب

• دردهای عضلانی و بدن

• سردرد

• گلودرد

• سرفه

• خستگی شدید

• گرفتگی خفیف بینی

• استفراغ و اسهال (به ویژه در کودکان)

توجه داشته باشید که آنفلوانزای معده ناشی از ویروس دیگری است و ارتباطی با H۳N۲ ندارد.

عوارض جدی و گروه‌های پرخطر:

عوارض می‌تواند شدید و حتی تهدیدکننده زندگی باشد و شامل پنومونی، سندرم زجر تنفسی حاد (ARDS)، سپسیس، مننژیت و میوکاردیت می‌شود.

افرادی که در معرض خطر بیشتری قرار دارند شامل کودکان زیر ۵ سال، افراد بالای ۶۵ سال، زنان باردار و افرادی با بیماری‌های مزمن مانند آسم، دیابت، بیماری قلبی یا ضعف سیستم ایمنی هستند.

تشخیص و درمان:

تشخیص تنها توسط پزشک انجام می‌شود و بر اساس علائم، معاینه فیزیکی و گاهی تست سریع آنفلوانزا (سواب بینی یا گلو) صورت می‌گیرد.

داروهای ضدویروسی مانند اوسلتامیویر (تامیفلو) و زانامیویر (رلنزا) می‌توانند شدت و مدت بیماری را کاهش دهند، به شرطی که در ۴۸ ساعت اول شروع علائم مصرف شوند. در غیر این صورت، اثرگذاری آن‌ها محدود خواهد بود.

در کنار دارو، اقدامات حمایتی مهم شامل استراحت کافی، مصرف مایعات زیاد و داروهای بدون نسخه برای کاهش علائم است. مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها تنها در صورت عفونت باکتریایی ثانویه مفید خواهد بود.

راه‌های پیشگیری از H۳N۲:

• دریافت واکسن سالانه آنفلوانزا

• پوشاندن بینی و دهان هنگام سرفه یا عطسه با دستمال یا آستین داخلی آرنج

• شست‌وشوی مرتب دست‌ها با آب و صابون و یا استفاده از محلول الکلی

• اجتناب از تماس با چشم‌ها، بینی و دهان

• پرهیز از تماس نزدیک با افراد بیمار

• ماندن در خانه تا پایان دوره بیماری