دلتنگی مسعود کیمیایی برای ستاره «قیصر»؛ یادگاری از روزهای اوج
در مراسم بزرگداشت پنجاهوپنجمین سالگرد اکران فیلم «قیصر»، مسعود کیمیایی، خالق این اثر ماندگار، از دلتنگی خود برای بهروز وثوقی، بازیگر نقش اصلی فیلم، سخن گفت.
در مراسمی که به مناسبت پنجاهوپنجمین سالگرد اکران فیلم ماندگار «قیصر» برگزار شد، مسعود کیمیایی، کارگردان برجسته سینمای ایران، بار دیگر از دلتنگی خود برای بهروز وثوقی، ستاره فراموشنشدنی سینمای ایران، سخن گفت. در این مراسم که یادآور خاطرات مشترک کیمیایی و وثوقی بود، نقش بهروز در آثار جریانساز سینمای ایران برجسته شد.
اولین همکاری؛ فیلم «بیگانه بیا» (۱۳۴۷)
همکاری مسعود کیمیایی و بهروز وثوقی با فیلم «بیگانه بیا» آغاز شد؛ اثری که بهعنوان اولین فیلم بلند ایرانی در جشنواره کن معرفی شد. این فیلم با بازی بهروز وثوقی، فرخ ساجدی و موسیقی اسفندیار منفردزاده، نقطه عطفی در کارنامه کیمیایی به شمار میرود. اگرچه «بیگانه بیا» به اندازه آثار بعدی کیمیایی مورد توجه قرار نگرفت، اما نقد پرویز دوایی در مجله سپید و سیاه نوید روزهای درخشانتری برای کیمیایی را میداد.
قیصر؛ آغاز یک اسطوره
«قیصر» در سال ۱۳۴۸ ساخته شد و بدل به یکی از شاخصترین آثار تاریخ سینمای ایران شد. در این فیلم، بهروز وثوقی تصویری از یک قهرمان عصیانگر خلق کرد که علیه بیعدالتی و برای انتقام خون خواهرش، با تمام توان میجنگد. قیصر با بازی درخشان وثوقی و نگاه دقیق دوربین کیمیایی، به نمادی برای طغیان طبقه فرودست تبدیل شد. این فیلم، همکاری کیمیایی و وثوقی را به اوج رساند و برای همیشه در حافظه سینمای ایران ماندگار شد.
رضا موتوری؛ ضدقهرمان خیابانی
یک سال پس از «قیصر»، فیلم «رضا موتوری» به پرده سینماها آمد. این اثر که ضدقهرمانی خیابانی را به تصویر میکشید، با بازی احساسی بهروز وثوقی جایگاهی ویژه در موج نوی سینمای ایران یافت. تأثیر این فیلم را میتوان در آثار جوانانه دهه ۵۰ مشاهده کرد؛ آثاری که تلاش داشتند فراتر از سینمای مرسوم آن دوره حرکت کنند.
داش آکل؛ عاشقانهای تراژیک
در سال ۱۳۵۰، مسعود کیمیایی فیلم «داش آکل» را با بازی بهروز وثوقی ساخت. این فیلم که اقتباسی از داستان صادق هدایت بود، روایتگر عشقی نافرجام و تنهایی عمیق داش آکل است. اگرچه داستان هدایت پایانبندیای شبیه به خودکشی دارد، اما کیمیایی با تغییراتی در روایت، مرگ قهرمان را بهگونهای حماسی و شبیه به شهادت به تصویر کشید.
گوزنها؛ نقطه اوج رفاقت
پس از ساخت آثاری مانند «بلوچ» و «خاک»، کیمیایی بار دیگر در سال ۱۳۵۳ به همکاری با بهروز وثوقی بازگشت و فیلم «گوزنها» را ساخت. این فیلم که روایتگر رفاقت و مبارزه علیه بیعدالتی بود، به یکی از ماندگارترین آثار سینمای ایران تبدیل شد. دیالوگهای عمیق و فضای احساسی فیلم، این همکاری را به صمیمانهترین اثر مشترک کیمیایی و وثوقی تبدیل کرد.
مسعود کیمیایی در مراسم بزرگداشت «قیصر»، با ابراز دلتنگی برای بهروز وثوقی، بار دیگر خاطرات همکاریهای درخشان این دو چهره ماندگار را زنده کرد. همکاریهایی که با فیلم «بیگانه بیا» آغاز شد و با شاهکارهایی همچون «گوزنها» در تاریخ سینمای ایران جاودانه شد.