بهاره رهنما: فکر می‌کنیم همه‌چیز را می‌دانیم، برای همین کتاب نمی‌خوانیم!
بهاره رهنما، بازیگر و نویسنده، در اظهارنظری صریح به ریشه‌های پایین بودن سرانه کتاب‌خوانی در ایران پرداخت و با اشاره به تأثیرات فرهنگی و خانوادگی، دلیل اصلی را «خودشیفتگی رایج» در جامعه دانست.
بهاره رهنما، بازیگر شناخته‌شده تلویزیون و سینما و نویسنده کتاب «چهار چهارشنبه و یک کلاه‌گیس»، در گفت‌وگویی درباره دلایل پایین بودن میزان مطالعه در کشور اظهار داشت: «نوعی خودشیفتگی در فرهنگ ما نهادینه شده است؛ بسیاری از ما تصور می‌کنیم که به‌اندازه کافی می‌دانیم و نیازی به یادگیری، تماشای فیلم یا مطالعه کتاب نداریم.»
او با تأکید بر اهمیت فرهنگ‌سازی از دوران کودکی، تصریح کرد: «کتاب‌خوانی باید در خانواده به کودکان منتقل شود. من شخصاً در این زمینه خیلی مدیون پدرم هستم که از همان سال‌های نخست، من را با کتاب آشنا کرد.»
رهنما در ادامه صحبت‌هایش با اشاره به تأثیر نهاد آموزش‌وپرورش در ترویج فرهنگ مطالعه، گفت: «نظام آموزشی می‌تواند نقش بسیار مؤثری در نجات فرهنگ کتاب‌خوانی ایفا کند، به‌خصوص اگر این فرهنگ به شکلی جذاب و دل‌نشین برای نسل نوجوان معرفی شود. باید کاری کنیم که کتاب‌خوانی به عادتی روزانه و ناخودآگاه مثل مسواک زدن تبدیل شود.»
او همچنین درباره پیوند عاطفی‌اش با کتاب‌ها بیان کرد: «برای من، نخواندن کتاب نوعی خلأ عاطفی ایجاد می‌کند. اگر حتی فرصتی برای مطالعه در طول روز نداشته باشم، کتابی را در کیفم می‌گذارم تا همیشه یادم باشد باید زمانی را برای خواندنش پیدا کنم.»
این نویسنده و بازیگر در بخش دیگری از اظهاراتش به نقش قانون‌گذاری در شکل‌گیری عادت‌های فرهنگی اشاره کرد و گفت: «قانون اگر به شکل مستمر و اصولی اجرا شود، می‌تواند به فرهنگ بدل شود. برای مثال، در کشورهایی که قوانین سخت‌گیرانه‌ای در حوزه رانندگی دارند، شاهد نظم بیشتری در رفتار رانندگان هستیم. مشابه همین روند را می‌توان در مدارس ما نیز به‌کار برد. اگر به‌جای دروسی مانند انتگرال که در عمل برای بسیاری کاربردی ندارد، معرفی کتاب‌ها و نویسندگان ایرانی و خارجی به شکل تشویقی جایگزین شود، احتمالاً می‌توان به ترویج مطالعه در میان دانش‌آموزان امیدوار بود.»
بهاره رهنما در پایان با انتقاد از وضعیت کنونی نظام آموزشی کشور تأکید کرد: «متأسفانه آموزش‌وپرورش هنوز توجه کافی به مقوله کتاب‌خوانی و نهادینه‌سازی آن در سنین پایین ندارد.»
این سخنان صریح و انتقادی از سوی چهره‌ای شناخته‌شده، می‌تواند بار دیگر توجه‌ها را به یکی از معضلات فرهنگی مهم کشور جلب کند؛ معضلی که با تغییر رویکرد در خانواده‌ها و نهادهای رسمی شاید بتوان قدم‌هایی در جهت بهبود آن برداشت.
