ام‌اس و زندگی روزمره: چگونه فیزیوتراپی می‌تواند مسیر زندگی بیماران را تغییر دهد؟
بیماری ام‌اس، با آسیب‌هایی که به سیستم عصبی وارد می‌کند، زندگی روزمره بیماران را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
همشهری: ام‌اس، بیماری مزمن و ناتوان‌کننده‌ای است که در زنان سه برابر بیشتر از مردان مشاهده می‌شود. با اینکه درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد، متخصصان معتقدند فیزیوتراپی یکی از مؤثرترین روش‌های توانبخشی است که با بهبود حرکتی، کنترل علائم و کاهش درد، کیفیت زندگی بیماران را ارتقا می‌دهد.
دکتر ایرج عبداللهی، رئیس انجمن علمی فیزیوتراپی ایران، به مناسبت روز جهانی فیزیوتراپی (۸ سپتامبر) نقش حیاتی این روش درمانی در زندگی مبتلایان به ام‌اس را برجسته کرد و گفت: «ام‌اس یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مغز و اعصاب است که شیوع آن در زنان سه برابر بیشتر از مردان است و با توجه به شروع علائم در سنین ۲۰ تا ۴۰ سالگی، این بیماری به نوعی معضل دوران جوانی محسوب می‌شود.»
وی افزود: در ام‌اس خودایمنی، سیستم دفاعی بدن به بافت‌های عصبی حمله کرده و با تخریب غلاف عصبی در مغز و نخاع، انتقال پیام‌های عصبی مختل می‌شود.
رئیس انجمن علمی فیزیوتراپی درباره علائم بیماری توضیح داد: «دو بینی و تاری دید، سفتی عضلات، خستگی، اختلالات حسی، درد، مشکلات تعادل و راه رفتن و همچنین اختلال در کنترل دفع و ادرار، از جمله علائمی هستند که بیماران ممکن است تجربه کنند.» درمان ام‌اس ترکیبی از دارودرمانی، شامل داروهای تعدیل‌کننده بیماری و مهارکننده سیستم ایمنی، و توانبخشی از جمله فیزیوتراپی و کاردرمانی است.
دکتر عبداللهی تأکید کرد: «فیزیوتراپی به ویژه در مشکلات حرکتی بیماران مبتلا به ام‌اس نقش کلیدی دارد. فیزیوتراپیست پس از ارزیابی دقیق وضعیت بیمار، برنامه‌ای متناسب طراحی می‌کند که شامل تمرینات تقویت عضلات، بهبود استقامت و دامنه حرکتی مفاصل، کنترل سفتی و اسپاستیسیته، کاهش درد، تمرینات تعادلی و راه رفتن، آب‌درمانی و آموزش روش‌های کنترل خستگی و تمرینات خانگی است.»
وی ادامه داد: «با توجه به ماهیت مزمن و طولانی‌مدت بیماری، تداوم جلسات فیزیوتراپی اهمیت ویژه‌ای دارد. استمرار درمان نه تنها عملکرد حرکتی و کنترل علائم جانبی مانند درد و خستگی را بهبود می‌بخشد، بلکه به بیماران کمک می‌کند استقلال فردی خود را حفظ کنند و کیفیت زندگی‌شان ارتقا یابد.»
