هشدار: برای پیشگیری از زوال عقل آب از بطری ننوشید
میکروپلاستیک‌ها به طور گسترده در محیط اطراف ما پراکنده شده‌اند، از غذای روزانه تا آب و هوای تنفسی. پژوهشگران توصیه کرده‌اند که برای کاهش مصرف این ذرات خطرناک، تغییرات ساده‌ای در سبک زندگی می‌تواند تاثیرات بزرگی داشته باشد. از تغییر نوع نوشیدن آب گرفته تا انتخاب ظروف مناسب برای غذا، تمام این اقدامات می‌توانند کمک کنند تا میزان میکروپلاستیک جذب شده کاهش یابد.
میکروپلاستیک‌ها به یک تهدید جدی در زندگی مدرن تبدیل شده‌اند، از آب آشامیدنی گرفته تا هوای تنفسی و حتی غذاهایی که مصرف می‌کنیم. پژوهشگران در تلاش برای کاهش اثرات این ذرات ریز بر سلامت انسان‌ها، به یافته‌هایی جالب دست یافته‌اند که نشان می‌دهد برخی تغییرات ساده در عادات روزانه می‌تواند از تماس با میکروپلاستیک‌ها جلوگیری کند. طبق تحقیقات اخیر، یکی از راه‌های موثر برای کاهش این مصرف، تغییر روش نوشیدن آب از بطری‌های پلاستیکی به آب لوله‌کشی تصفیه‌شده است. این تغییر می‌تواند مصرف میکروپلاستیک را از ۹۰ هزار ذره در سال به ۴ هزار ذره کاهش دهد.
با وجود این، همچنان مشخص نیست که آیا این کاهش مصرف به اندازه‌گیری تجمع میکروپلاستیک در بافت‌های بدن تاثیر می‌گذارد یا نه. این پژوهش همچنین به دیگر منابع میکروپلاستیک اشاره کرده است که از جمله آنها می‌توان به غذاهای دریایی و محصولات فرآوری‌شده اشاره کرد. بر اساس گزارشات، غذاهایی همچون ناگت مرغ و محصولات مشابه دارای میزان بالای میکروپلاستیک در مقایسه با مواد غذایی طبیعی‌تر مانند سینه مرغ هستند.
در حوزه دیگر منابع میکروپلاستیک، پژوهشگران به خطرات استفاده از ظروف پلاستیکی برای گرم کردن غذا اشاره کرده‌اند. ظروف پلاستیکی در فرآیند گرما می‌توانند میلیون‌ها ذره میکروپلاستیک آزاد کنند که باید از آنها اجتناب کرد. علاوه بر این، عادت مصرف چای کیسه‌ای که خود حاوی میکروپلاستیک است، نیز می‌تواند میزان این ذرات را در بدن افزایش دهد.
استنشاق میکروپلاستیک‌ها نیز یکی از منابع عمده قرارگیری در معرض این ذرات است. طبق نتایج تحقیق، انسان‌ها سالانه حدود ۶۲ هزار ذره میکروپلاستیک را از طریق تنفس وارد بدن خود می‌کنند. به منظور کاهش این خطر، استفاده از فیلترهای هپا (HEPA) پیشنهاد شده است، زیرا این فیلترها قادرند تا ۹۹.۹۷ درصد از ذرات معلق در هوا را که به کوچکی ۰.۳ میکرون هستند، حذف کنند.
پژوهشگران همچنین خاطرنشان کردند که سن تاثیری در میزان تجمع میکروپلاستیک در بدن ندارد، که این امر می‌تواند به عنوان یک خبر امیدبخش تلقی شود، زیرا نشان می‌دهد که بدن انسان توانایی دفع این ذرات از طریق تعریق، ادرار و حرکات روده را دارد.
این تحقیق که در نشریه Genomic Press منتشر شده، به گسترش آگاهی درباره خطرات میکروپلاستیک‌ها و روش‌های جلوگیری از قرارگیری در معرض آنها کمک می‌کند.
