صبحانه دیرهنگام، تهدیدی پنهان برای طول عمر
تحقیقات جدید نشان می‌دهد که نحوه و زمان صرف وعده صبحانه در سنین میانسالی و بالاتر، می‌تواند نشانه‌ای مهم از وضعیت سلامت و طول عمر باشد.
نحوه غذا خوردن ما در طول زندگی تغییر می‌کند و با افزایش سن، بسیاری از افراد بزرگسال ترجیح می‌دهند صبحانه را دیرتر صرف کنند و به طور کلی زمان کمتری برای وعده‌های غذایی روزانه اختصاص دهند. اما اینکه این تغییرات چه تاثیری بر سلامت و طول عمر دارد، هنوز به طور کامل روشن نیست. تحقیقات تازه‌ای که بر بزرگسالان میانسال و بالاتر متمرکز شده، نکات جالب و هشداردهنده‌ای را نشان می‌دهد.
به گزارش ایسنا به نقل از نیواطلس، اهمیت صبحانه بارها در طول دهه‌ها با شعار «صبحانه مهم‌ترین وعده غذایی روز است» برجسته شده است، اما داده‌های علمی قطعی هنوز محدود هستند و بیشتر مطالعات پیشین بر کودکان و بزرگسالان جوان متمرکز بوده است.
در تازه‌ترین پژوهش دانشگاه ماساچوست جنرال بریگام، تمرکز محققان بر بزرگسالان میانسال و سالمندان بوده تا ارتباط بین زمان‌بندی وعده‌های غذایی و مشکلات مرتبط با سلامت در سنین بالاتر بررسی شود. این گروه سنی تاکنون کمتر مورد توجه تحقیقات تغذیه‌ای قرار گرفته بود.
دکتر حسن دشتی، نویسنده اصلی مقاله و متخصص تغذیه و زیست‌شناس بیمارستان عمومی ماساچوست، اظهار کرد: «تاکنون، ما درک محدودی از تغییرات زمان‌بندی وعده‌های غذایی در سنین بالاتر و تاثیر آن بر سلامت و طول عمر داشتیم.»
در این مطالعه، داده‌های ۲۹۴۵ بزرگسال ۴۲ تا ۹۴ ساله که بین سال‌های ۱۹۸۳ تا ۲۰۱۷ تحت پنج ارزیابی در مورد زمان‌بندی وعده‌های غذایی و وضعیت سلامت قرار گرفته بودند، تحلیل شد. این اطلاعات شامل سوابق خونی، وزن، کیفیت خواب، سبک زندگی و زمان صرف شده برای هر وعده غذایی بود.
نتایج نشان داد که به دلایل مختلف از جمله کاهش توان جسمی و مسائل بهداشت دهان و دندان، بسیاری از سالمندان صبحانه را دیرتر می‌خورند، ناهار و شام خود را نیز با تأخیر صرف می‌کنند و در مجموع زمان کمتری به غذا اختصاص می‌دهند.
محققان تأکید کردند: «دیر صبحانه خوردن با بیماری‌های جسمی و روانی بیشتر، ابتلا به چند بیماری همزمان و افزایش خطر مرگ زودرس مرتبط است. این نتایج نشان می‌دهد که تغییر در زمان وعده‌های غذایی می‌تواند منعکس‌کننده فرآیندهای سلامت و پیری در افراد مسن باشد.»
با استفاده از مدل‌سازی پیچیده که در مقاله منتشرشده در نیچر توضیح داده شده است، مشخص شد افرادی که ژنتیکاً تمایل به شب‌بیداری دارند، بیشتر وعده‌های غذایی خود را دیرتر صرف می‌کنند. نکته جالب اینکه تغییر زمان ناهار و شام با مشکلات قابل توجه سلامتی مرتبط نبود.
این پژوهش نشان می‌دهد که صرف دیرهنگام صبحانه می‌تواند به عنوان یک شاخص سلامت برای مداخلات زودهنگام در بزرگسالان مسن مورد استفاده قرار گیرد. دکتر دشتی افزود: «تغییرات در زمان‌بندی وعده‌های غذایی سالمندان، به ویژه صبحانه، می‌تواند یک نشانگر ساده و قابل کنترل از وضعیت کلی سلامت آن‌ها باشد. بیماران و پزشکان می‌توانند از این تغییرات به عنوان علامت هشدار اولیه برای بررسی مشکلات جسمی و روانی استفاده کنند.»
او همچنین بیان کرد: «تشویق سالمندان به داشتن برنامه غذایی منظم می‌تواند بخشی از استراتژی‌های جامع برای افزایش طول عمر و پیری سالم باشد.»
با این حال، مطالعه محدودیت‌هایی هم دارد. پژوهشگران به تنوع روزانه، حذف یا میان‌وعده‌ها توجه نکرده‌اند و به جز زمان صرف غذا، به نوع خوراک مصرفی نیز تمرکز نداشتند. اگرچه عوامل مخدوش‌کننده‌ای مانند سیگار کشیدن در مدل لحاظ شد، شاخص‌های دیگر مثل فعالیت بدنی بررسی نشده و بسیاری از داده‌ها به گزارش‌های شخصی وابسته بود که ممکن است دقت کامل نداشته باشد.
